KABANATA II - Review ng mga Kaugnay na Literatura at Pag-aaral

Library ng graduate school ng Ateneo de Naga University at University of Nueva Caceres, at ang Internet ang pinaggalingan ng mga literatura at pag-aaral na may kaugnayan sa kasalukuyang pag-aaral.

Mga Kaugnay na Literatura

Sa pagtuturo, ayon kay Adeyanju (2003), mahalaga ang visual aids sa lubusang pagkatuto ng mga bata. Ang mga ito ay designed materials na maaaring locally made o commercially produced. Para sa kanya:

“They come in form of wall-charts illustrated pictures, pictorial materials and other two dimensional objects. There are also audio-visual aids. These are teaching machines like radio, television, and all sorts of projectors with sound attributes.”

Maaari ring magsilbing audio-visual aids ang mga pantelebisyong advertisement. Madali at libre itong makukuha dahil araw-araw itong makikita sa telebisyon. Dahil advertisement ang bumubuhay sa mga palabas, habang tinatangkilik ng tao ang mga programa sa telebisyon ay patuloy ang pagbuo ng mga ito ng mga advertizer. Makukuha rin ang mga nirecord na advertisement sa mga video-sharing website tulad ng Youtube.com.

Ayon sa Republic Act No. 8293 o Intellectual Property Code of the Philippines, ipinagbabawal ang pagdisplay ng isang original na gawa o kopya nito tulad ng mga pantelebisyong advertisement maliban kung gagamitin sa pagtuturo. Kinakailangan lang na banggitin ang source at pangalan ng may-ari kung makikita o binabanggit ito rito.

Ang kagamitan sa pagtuturo, ayon kay Liwanag (1995), ay isa sa mga factor sa mabisang pagkatuto ng mga estudyante. Nakabase ang mga paghahanda ng mga kagamitan sa pagtuturo sa iba’t ibang batayan sa pananaw na sosyo-kultural. Sa paghahanda ng kagamitang pampagtuturo dapat isaalang-alang ang mga gamit nito gayundin ang objective, panahon at istilo ng mga wikang gagamitin. Dapat ding ikonsider ang pangkaisipan pananaw na binibigyang pansin ang pagkakaiba ng estudyante sa paraan ng pagkatuto at humanistikong pananaw na ang objective ay lubusang malinang ang buong katauhan ng mga mag-aaral. Sa pagbubuo ng mga kagamitang pampagtuturo sa pag-aaral na ito, isinaalang-alang ng risertser ang mga nabanggit.

Payo ni Gabuyo (1998) sa paghahanda ng kagamitang pampagtuturo, alamin ang characteristics at pangangailangan ng estudyante, tiyakin ang objective, balangkasin ang nilalaman, at planuhin ang suportang kakailanganin. Isaalang-alang ang mga materyal na paghahanguan. Sa pagsusulat, ihanay nang maayos ang mga ideya, pag-isipan at simulang buuin ang mga gawain at feedback, humanap ng mga halimbawa at umisip ng mga graphics. Naaangkop ang paggamit ng audio-visual materials sa napiling lugar ng pag-aaral ng risertser. Bilang isang laboratory elementary school, ang University of Nueva Caceres ay inaasahang may pasilidad para sa pagtuturong ginagamitan ng teknolohiya samantalang ang mga estudyante sanay iba’t ibang pamamaraan ng pagtuturo kabilang na ang makabagong pamamaraan.

Ayon kay Transona (2002), walang kagamitang panturo ang maipapalit sa isang mabuting titser ngunit isang katotohanang hindi maitatanggi na ang mabuting titser ay gumagamit ng mga kagamitang pampagtuturo tungo sa mabisang pagkatuto ng mga estudyante. Sa pamamagitan ng pag-aaral na ito, marerealize ng mga titser na maraming mapagkukunan ng mga kagamitan sa pagtuturo. Kilangan lang na maging observant at creative.

Tinalakay ni Aquino at Razon (1998) sa kanilang aklat ang qualification ng isang mahusay na titser. Ayon sa kanila, matatawag na mahusay ang guro kung nagtataglay sya ng sariling kakayahan at katalinuhan, matapat sa pakikitungo sa kanyang kapwa titser at iginagalang ang karapatan ng bawat estudyante. Kailangan ding may alam sya sa principles ng mabuting pagkatuto tulad ng paggamit ng angkop na pamamaraan sa pagtuturo, motivation, paggawa ng lesson plan, kasanayan sa pagtataya at integration. Maaaring magamit sa lahat ng bahagi ng klase ang mga advertisement simula motivation hanggang sa pagbibigay ng assignment kung nagtataglay sya ng mga qualification na binanggit.

Ang pagkatuto para kay Panambo (1997) ay ang pinakamahalagang proseso ng pagtuturo at pag-aaral. Ang pagkatuto ng mga estudyante ay nakasalalay sa mabuting paraan ng pagtuturo ng isang titser. Ang titser ang nagpaplano at nagdedecide sa pamaraang kaniyang gagamitin na angkop sa bunga ng pagkatuto na nais nyang makamtan ng mga estudyante, angkop sa sitwasyon, angkop sa kakayahan ng mga estudyante at gayundin sa uri ng paksang-aralin at subject na kanyang ituturo.

Ayon kay Espiritu sa lecture ni Francisco (2006) sa “Ang Papel ng Televisyon sa Pagtuturo ng Walong Dagdag na Letra Ayon sa 2001 Revisyon ng Alfabeto at Patnubay sa Ispeling ng Wikang Filipino” binanggit nya na wika ang gamit ng titser sa pagpapaunawa ng nilalaman ng kurso at wika ang gamit ng estudyante upang ipakita ang kanyang pag-unawa at ipahayag ang kanyang iniisip at niloloob. Samaktuwid, mahalagang konsiderasyon ang wika sa pagtuturo gayundin sa pagkatuto.

Payo ni Lumbera (2005) sa mga manunulat sa interview sa kanya ng Pinoy Weekly Online na importanteng kilalanin ng isang writer na namumuhay sya sa ganitong lipunan at kung hindi man sya kumilos para baguhin ang lipunan na iyon, huwag maging hadlang sa pagkilos ng ibang tao. Lagi’t lagi, kilalanin ang kanyang kaugnayan sa buhay ng lipunang kanyang kinabibilangan. Ayon sa kanya:

“Sa ganoong paraan, ang kanyang mga tula, kuwento, dula ay uungkat sa mga nangyayari sa ating lipunan at ’yong kanyang audience na bumabasa sa kanyang mga tula o nanonood ng kanyang dula ay mabigyan niya ng kamalayan na siya ay bahagi ng lipunang inilalarawan sa akda. Sa ganoong paraan ang manunulat ay hindi magiging kuntento na lamang sa paggamit sa wika ayon sa personal niyang kagustuhan.”

Ang nilalaman ng mga advertisement ay buhat sa karanasan ng mga sumulat at bumuo ng mga ito kung kaya’t kababakasan ng iba’t ibang kaisipan.

Sa 192 mga Pilipinong advertisement pantelebisyong sinorvey ni Thompson (2003), ang isandaan at walo (108) ay gumamit ng English “E”, apatnaput isa (41) ay Tagalog na may mga English na salita at phrase “T(E)”, dalawamput dalawa (22) ay Tagalog “T”, at dalawamput isa (21) ay English na may mga Tagalog na salita at phrase “E(T)”. Gumagamit ng wika ang pantelebisyong advertisement. Karamihan sa mga ito ay hindi gumagamit ng purong Tagalog, Filipino o English kung kaya’t hindi ito kasama sa delimitasyon sa pag-aaral.

May labin-limang atraksyon sa mga advertisement na tinawag ni Jif Fowles na “imbentaryo ng motibo ng tao” ayon kay Austero (1999). Ang psychology o mga atraksyon sa mga advertisement ay mga pangangailangan: sa sex, pagsasamahan, pagmamahal o pag-aalaga, ng patnubay, seguridad, aesthetic sensation, curiosity, pangangailangan na biological, makapantay o makalevel ang isang tao, makatakas, magpatnubay, mangibabaw, kumuha ng atensyon, maging prominente at autonomous. Samantala, sa libro ng “Taking ADvantage” ni Taflinger (1996), binanggit nyang may sampung psychological appeal na ginagamit sa advertizing upang makapagmotivate sa mga mamimili: self-preservation, sex, acquisition of property, self-esteem, personally enjoyment, constructiveness, destructiveness, curiosity, imitation at altruism. Bukod sa literal, mga nakatagong at “nagtatagong” kahulugan sa mga advertisement ang sinubukang gamitin sa pagtuturo ng Makabayan 6.

Para kina Gresko at mga kasama (1996), matagal nang ginagamit ang psychology sa advertizing bilang effective na pamamaraan sa pagbebenta ng isang produkto o serbisyo. Ang pag-unawa sa mga pangunahing konsepto na nakakaapekto sa sikolohiya ng tao ay makakatulong sa isang kompanya na makabenta ng kanilang produkto o hindi kaya ay makakatulong sa isang konsyumer upang maunawaan ang mga marketing strategy na nakakahimok sa kanilang bumili ng mga produkto. Mahalagang makuha ang atensyon ng konsyumer at ito ay sa pamamagitan ng pag-apela sa emosyon. Kung nagagawang mahimok ng mga advertisement ang mga manonood ay magagawa rin ito ng mga titser sa kanyang mga estudyante upang matuto.

Alinsunod sa R.A. 8370 o Children’s Television Act of 1997, ang National Council for Children’s Television (NCCT) ang magmomonitor, magrereview at magkaclassify ng mga pambatang programa sa telebisyon at mga advertisement na ipinalalabas sa mga oras na maraming bata ang nanonood. Sa katuturan nito, ang “children” ay tumutukoy sa lahat ng tao na wala pang labin-walong (18) gulang. Mababasa sa Section 2, ang Declaration of Policy, na kinikilala ng estado ang kahalagahan at impact ng brodcast media partikular ang mga programa sa telebisyon kaugnay sa pagpapalaganap ng values at intelektwal na pag-unlad ng mga kabataan bilang bahagi na rin ng suporta at pangangalaga sa kanilang interes. Sa mga dahilang ito masasabi ng risertser na hindi ikapagpapahamak ng mga estudyante ang paggamit sa mga ito sa eskwela bilang kagamitang pampagtuturo.